ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
پایان ماه صفر، پای سفر قلبهایی را به این حریم ولایت و ارادت، باز کرده که در ماه اسفند، مثل اسفندی در آتش اشک، سوختهاند. پس اگر عطری از این سفرنامه به دل شما مینشیند، حدیثش، همین گلابدان گریان سینههای سرخ و سوگوار ماتم حسین است.
با چشمی از ابدیت باید گریست بر مصیبت آینههای شکستهی عاشورا ولی من به جای گریه، شبانهای که به کربلا رسیدم، در چند قدمی گنبد خورشیدی این دو برادر ـ یعنی عباسِ بنِ آب با مرّوت و حسینِ آینهدار عصمت ـ ایستادم و سلامم را به آبروی ادب ایرانیان، شیرازهبندی کرد