امام مهدی (عج) و شهادت پدر

چرا امام مهدى با وجود دشمنان زیادى که داشت روز شهادت پدر خود حاضر شد؟

پاسخ: چنانکه گفته شد، به خاطر شرایط خاص عصر امام مهدى (علیه السلام)، مردم – جز چند تن از خواص – حضرت را ندیده بودند. کار به این منوال گذشت، تا روز درگذشت امام یازدهم فرا رسید، یعنى روز هشتم ماه ربیع الاول سال ۲۶۰ هجرى قمرى. در این روز چهار امر باعث شد تا مهدى (علیه السلام) خود را به گروهى از مردم بنمایاند وبه حوزه کسانى که بر مراسم تشییع وخاک سپارى امام عسکرى (علیه السلام) حاضر شده بودند، آشکارا پا نهد:

۱- اینکه باید امام بر جنازه امام نماز گزارد. مهدى (علیه السلام) براى رعایت این سنت الهى، وسر ربانى، لازم بود که ظاهر شود وبر پیکر پدر نماز گزارد.

۲- اینکه جلوگیرى شود از این امر که کسى از سوى خلیفه بیاید وبر پیکر مطهر امام یازدهم نماز بخواند وسپس جریان امامت ختم شده اعلام گردد، وخلیفه جابر عباسى، وارث امامت شیعى معرفى شود.

۳- اینکه جلوگیرى شود، از روى دادن انحراف داخلى در جریان امامت. زیرا که جعفر بن على الهادى، معروف به جعفر کذاب، که برادر امام عسکرى (علیه السلام)، ودر صدد ادعاى امامت بود، آمد تا بر پیکر امام شهید نماز گزارد.

۴- اینکه ادامه جریان امامت حقه وولایت اسلامیه، تثبیت گردد وبر معتقدان به امامت معلوم گردد که پس از امام حسن عسکرى (علیه السلام)، امام دیگرى – امام دوازدهم – حامل این وارث معنوى، ورسالت اسلامى، وولایت دینى ودنیایى است، واو هست، تولد یافته وموجود است.(۲)

آرى! در این زمان بود که عباسیان دانستند: فروکشنده جباران، درهم کوبنده ستمگران ومنتقم خون مظلومان، تولد یافته ورشد نموده است.

(۲) خورشید مغرب، محمد رضا حکیمى، ص ۲۴