سید الساجدین / ویژه نامه میلاد امام سجاد علیه السلام

امام سجاد علیه السلام وارث معارف انبیاء و زینت دل اولیای خدا است. دوره امامت امام سجاد علیه السلام مصادف با اوج دنیا گرایی در جامعه آن روزگار بود. در این دوره غفلت و دنیا گرایی، گریبان جامعه را چنان گرفته بود که دین و معنویت در قربت قرار داشت و تمام تلاش حاکمان بنی امیه در بازگرداندن معیارهای ناپسند عصر جاهلیت خلاصه می شد.

آری، در این عصر، جاهلیتی که با ظهور رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم، مقهور ارزش های الهی شده بود، بار دیگر با تمام توان به میدان آمده و در مقابل قرآن و معنویت صف آرایی کرده بود.

امام سجاد علیه السلام به منظور مقابله با موج دنیا گرایی و جلوگیری از گسترش معیارهای عصر جاهلیت، منادی معنویت در میان جامعه اسلامی شدند و با گفتار و رفتار خویش مردم را دعوت به خدا و معنویت کردند

آیه وفا / ویژه نامه میلاد حضرت عباس ( علیه السلام )

روز چهارم شعبان سال 26 هجری، شادی و سرور صحن دل های بسیاری را روشنایی عشق بخشید. مردم مدینه به خانه علی علیه السلام رهسپار بودند تا بهترین تبریک های خود را به پدر و مادر طفل نو رسیده بیان کنند. ام البنین علیهاالسلام مادر مهربان کودک، قنداقه ماه را در آغوش خورشید ولایت، علی علیه السلام گذارد و آن حضرت نخست الماس لبان را با بلور پیکر فرزند عزیزش آشنا نمود، سپس با چسبانیدن او به سینه خود، نخستین سخنان خویش را که نغمه توحید و نبوت و سرود ولایت بود، در گوش راست و چپ او بیان کرد. پس از اذان و اقامه، نام کودک را «عباس» نهاد؛ یعنی شیربیشه شجاعت و قهرمان میدان نبرد، خشمگین در برابر دشمنان و شادمان در مقابل دوستان.

مادر بزرگوار سپهسالار کربلا حضرت عباس علیه السلام ، فاطمه مشهور به ام البنین علیهاالسلام دختر حزام بن خالد است. تاریخ نگاران سال ولادت او را ذکر نکرده اند، اما متذکر شده اند که تولد پسر ارشد وی حضرت عباس علیه السلام در سال 26 ق بوده است. او از جمله بانوانی است که در مکتب بزرگ بانوی جهان اسلام، حضرت زهرا علیهاالسلام پرورش یافته بود. او در خانه علی علیه السلام بهترین مادر برای فرزندان و وارسته ترین رهرو خط سبز رهبری حضرت امیر علیه السلام بود و همواره خود را خدمتگزار مولا و فرزندانش می دانست و فرزندان زهرا علیهاالسلام را بر فرزندان خویش مقدم می داشت.

آموزگار آزادگی / ویژه نامه ولادت امام حسین علیه السلام

ماه شعبان، ماه درخشش ستارگان آسمان امامت و ولایت است؛ ماهی که در آن میلاد سه امام همام، امام حسین علیه السلام ، امام سجاد علیه السلام و امام زمان(عج) و نیز تولد ماهِ درخشان خاندان هاشمی، حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام اتفاق افتاد. شعبان چه خوش یمن است؛ ماهی که هلالش را ستارگانی چنین فراگرفته اند و بدرْ آن را، یادگار ائمه علیهم السلام پاسبان میراث نبوی و گل بوستان علوی حضرت بقیة اللّه الاعظم ـ که جان های عالمیان به فدای او باد ـ درخشان تر ساخته است. میلاد این ستارگان درخشان بر شما عاشقان مبارک باد.

دلنوشته ای برای صاحب خانه

این جا ایران است، شیعه خانه ی تو!۱

همان جا که وقتی مردمانش تو را می خوانند، میانتان استوانه ای از نور بین آسمان ها و زمین کشیده می شود و حرف هایشان مو به مو و واژه به واژه به تو می رسد و آمین هایت را به دنبال خودش می آورد.

 این جا شیعه خانه ی توست… همان جا که برای پیدا کردن حقیقت تا خود ثریا هم می روند!۲

این جا، شناسایی شیعه هایت کار چندان سختی نیست:
نور پیشانی شان، هرکجای سرزمینشان که باشند شیعه بودنشان را فریاد می زند. اصلا این نور همان علامت شناسایی شان است میان این همه آدم کوتاه و بلند روی کره ی خاکی!۳
این جا ایران است.
همان جایی که وقتی قدم هایت را احساس می کند، به پهنای وجودش اشک می ریزد و جوانانش را نشسته باشند یا ایستاده به سوی سپاهت روانه می کند و جان هایشان را فدای شال سبز بنی هاشمت!
توی این سرزمین، غصه های آدم هایش که به تو می رسد، محزون می شوی، وقتی خبر خوشی از پیروزی شان می شنوی لبخندی می زنی و وقتی ساکتند برایشان دعای خیر می کنی.۴
این جا… سبزی شمالش را از شال سبز تو،گرمای جنوبش را از گرمی وجود تو و برکت لحظه هایش را از نگاه های سرخ آبی ات می گیرد.
این جا شیعه خانه ی توست.
جایی که همه آدم هایش نشانی از آبا و اجداد تو دارند. اصلا این جا خانه ی خود توست.
دروازه ها و مرزهایش همیشه به روی قدم های تو باز است.
صاحب این شیعه خانه تویی…شیعه ات را دریاب!