
هجوم به خانه وحی: "سند از کتاب شرح نهج الباغه"
خون عمر بن خطاب بر مردم مدینه واجب بوده و مباح
عدّه ای از مشرکان از جمله «هبّار بن اسود» به قصد اذیت کردن زینب دختر
خوانده رسول اکرم که از مکه به سمت مدینه هجرت کرده بود به تعقیب وی
پرداختند. اول کسی که از مشرکان به کجاوه زینب رسید، «هبّار بن أسود» بود
که نیزه ای به کجاوه زینب فرو برد.
زینب که حامله بود از این حمله ترسید و
زمانی که به مدینه رسید بچه اش را سقط کرد. از این رو پیامبر دستور داد هر
کجا «هبار بن اسود» را دیدند او را به قتل برسانند.
ابن ابی الحدید
بعد از نقل این ماجرا میگوید: این خبر را برای استادم ابی جعفر نقیب خواندم
نقیب گفت : وقتی رسول خدا بخاطر ترساندن زینب و سقط شدن فرزند او خون هبار
را مباح کرد ، روشن است اگر در زمان فاطمه زنده بود بدون شک خون کسانی که
فاطمه را ترساندند تا فرزندش را سقط کند مباح میکرد .