روایت جالبی از ثـواب گـریه بر حسین عـلیه السلام

یکى از روایاتـى که در زمـینه ثـواب گـریه بر حسین عـلیه السلام نقـلشده روایت ریان بن شبیب از حضرت ثامن الائمه امام رضا علیه السلام است وچون سند روایت بسیار جالب است زیرا بیست و نه نفر روات حدیث همگى ازمحدثین بزرگ و دانشمـندان عـالى مـقـامـند لذا سند و مـتـن آنرا بتـمـامـهنقل مى کنیم :

ثـقـة المـحدثـین مـرحوم حاج شیخ عباس قمى از استادش، علامه نورى ، از استادش شیخ مـرتـضى انصارى ، از مـلا احمـد نراقى ، ازعلامه بحر العلوم ، از وحید بهبهانى ، از استـادش مـولى محمد اکمل ، ازعلامه محمد باقر مجلسى ، از پدرش محمد تقى مجلسى ، از شیخ بهائى ، از پدرششیخ حسین بن عبدالصمد عاملى حارثى ، از شیخ زین الدین شهید ثـانى ، ازاستـادش عـلامه میسى ، از علامه محمد بن داود عاملى ، از على بن محمد مکى، از پـدرش شهید اول ، از فخرالمحققین محمد بن علامه حلى ، از پدرش جمالدین حسن بن مطهر عـلامـه حلى ، از مـحقـق صاحب شرایع ، از فقیه نسابه فخاربن معد موسوى حائرى ، از مـحدث جلیل شادان بن جبرائیل ، از شیخ المحدثینعمادالدین ابو جعفر طبرى آملى ، از ابوعلى حسن ملقب به مفید ثانى فرزندشیخ طوسى ، از پدر بزرگوارش محمد بن حسن طوسى ، از شیخ مفید محمد بن نعمان، از شیخ صدوق محمد بن على بن بابویه قمى ، از عـلى بن ابراهیم قـمـى ، ازپـدرش ابراهیم بن هاشم ، از ریان بن شبیب ، روایت مى کنند : « روز اولمـحرم خـدمـت امـام رضا علیه السلام رسیدم فـرمـود: یا ابن شبیب ا صائمانت پـسر شبیب ، ( روزه دارى ؟ )

عرض کردم نه پس فرمود: «بدرستیکهاین روز روزى است که زکریا پروردگارش را خواند و گفت : «پروردگارا فرزندپاکیزه اى به من عطا کن که تو شنونده دعایى».^۱

« پـس خدادعایش را اجابت فرمود و به امر پروردگار فرشته ها زکریا را که در محرابعبادت ایستاده بود مخاطب قرار داده و گفتند که خدا ترا مژده مى دهد بهیحیى .

پس کسى که روزه بدارد در این روز او سپس دعا کند خدا دعایش را مستجاب مى فرماید چنانکه دعاى زکریا علیه السلام را مستجاب فرمود. »

«سپـس فـرمود: پسر شبیب ، بدرستیکه محرم ماهى است که اعراب جاهلیت بخاطراحترامش ظلم و ستم و کشت و کشتار را در آن ماه حرام کرده بودند و این امتبا اینکه به حرمت این ماه آشنائى و شناخت داشت مع هذا احترام پیامبر خودرا رعایت نکردند و در این ماه فرزندان پیامبر خود را کشتند و زنانشان رااسیر نمودند و اموالشان را غارت کردند پس خدا هرگز آنها را نیامرزد. »

پـسرشبیب ، اگر مى خواهى ثواب شهداى کربلا نصیبت شود هنگامى که یاد شهداىکربلا را مى کنى بگو: کاش من هم با آنها بودم و از فوز و سعادت بزرگ بهرهمند مى گشتم

«پـسر شبیب ، اگـر مـى خـواهى براى چیزى گریه کنى پس براى حسین بن على بنابیطالب علیه السلام گریه کن که او را ذبح کردند همانطور که گوسفند را ذبحمى کنند و از اهلبیت او هم هیجده نفـر را با او به شهادت رساندند که درروى زمـین مثل و مانند نداشتند، و به تحقیق هفت آسمان و زمین براى شهادتآن حضرت گریه کردند، و چـهار هزار فرشته براى یارى او از آسمان فرودآمدند، اما وقتى رسیدند که حسین کشته شده بود لذا این فرشتگان پریشان مو وگرد آلود اطراف قبر حسین معتکفند تا قائم ما قـیام کند آنگـاه او را یارىخـواهند کرد و شعـار آنها یا لثارات الحسین است اى انتقام گیرندگان خونحسین .»

«پسر شبیب ، پدرم برایم حدیث فرمود از پدرش ، از جدش که وقتى جدم حسین به شهادت رسید از آسمان خون و خاک سرخ بارید. »

«پسر شبیب : اگر براى حسین چنان گریه کنى که اشکهایت بر گونه هایت جارى شودخداوند همه گناهان کوچک و بزرگ ترا مى آمرزد اندک باشد یا بسیار. »

«پـسر شبیب ، اگـر تـرا خـوشحال مى کند که بهنگام ملاقات با خدا گناهىنداشته باشى پـس حسین علیه السلام را زیارت کن ، پسر شبیب ، اگر مى خواهىدر غرفه هاى بهشتى با پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم باشى برقاتلان حسین لعنت فرست .»

« پـسر شبیب ، اگر مى خواهى ثواب شهداىکربلا نصیبت شود هنگامى که یاد شهداى کربلا را مى کنى بگو: کاش من هم باآنها بودم و از فوز و سعادت بزرگ بهره مند مى گشتم .»

« پـسر شبیب ،اگر مى خواهى که در بهشت با ما باشى در بالاترین درجه ها و مرتبه ها پـسبه حزن و اندوه مـا مـحزون و اندوهناک باش و به خوشحالى و شادى ما شاد وخـوشحال ، و ولایت و دوستى ما را بپذیر، که اگر مردى سنگى را دوست خودگیرد و به او تولى جوید خدا در روز قیامت او را با سنگ محشور فرماید.»