ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
روزی، یکی از یاران امام صادق (علیه السلام) سوال خوبی از ایشان پرسید؛ سوالی که بسیاری از انسانهای امام ندیده ی اهل آخرالزمان نیز می پرسند. سوالی که شاید شما نیز در ذهنتان داشته باشید. او پرسید: «مردم چگونه از امام غایب بهره ای می برند؟» سوالی که ما اینگونه می پرسیم: «امام غایب فایده ای هم دارد؟!»
امام صادق (ع) به او فرمودند: «مانند بهره بردن از خورشید پشت ابر!» (1) خورشید یک ستاره است! ستارگان، محورهای آسمان اند. شباهت زیبایی بین آقای ما و ستاره هست که رسول خدا (صلوات الله علیه و آله) درباره ی آن می فرمایند: «خاندان من برای اهل زمین امان هستند هم چنان که ستارگان برای اهل آسمان امان اند.» (2)
همچنین فرمودند: «ستارگان مایه ی ایمنی اهل آسمانند و اهل بیت من ایمنی اهل زمین اند، پس اگر ستارگان از بین بروند برای اهل آسمان ناگواری ها پیش می آید و اگر اهل بیت من از میان بروند برای اهل زمین ناگواریها پیش خواهد آمد.» (3)
می دانید کوچکترین ناگواری که با نبودن اهل بیت (علیهم السلام) پیش می آید چیست؟ نابودی انسانها! حقیقت آن است که امام حیّ هر زمان، رابطه ی فیض خداوند و مخلوقات را حفظ می کند.
مثالی در این زمینه هست که هر چند با حقیقت فاصله زیادی دارد امّا به فهم این موضوع کمک می کند: برق با توربینها و در کارخانه تولید می شود و از کارخانه به دکلهای برق و از آنها به شعب مختلف که خانه های ما هستند و در نهایت یک لامپ روشن می شود. حالا فرض کنید که لامپی را به همان برقی وصل کنیم که از کارخانه می آید. چه اتفاقی برای لامپ می افتد؟ می ترکد! چرا که تحمل آن نیروی عظیم را ندارد.
امام حیّ هر زمان، واسطه ی فیض خداوند هستند. از آنجایی که گنجایش روح آنها با ما زمین تا آسمان فرق دارد، توانایی گرفتن مستقیم فیض از خداوند و رساندن به دست مخلوقات را دارند. وجود آنها چنین کاری می کند: روزی رساندن به کل مخلوقات و حفظ کردن کل هستی از نابودی!
امام سجاد (ع) می فرمایند: «ما، امامان مسلمین و حجّتهای الهی بر عالمیان و سادات و آقایان مؤمنین و امیر روسفیدان و نیکویان جهان و سرور اهل ایمان و مایه ایمنی اهل زمین هستیم، چنان که ستارگان برای اهل آسمانها امان هستند. خداوند به [وسیله ی] ما آسمان را نگه داشته تا بر زمین نیفتد [که چنین نمی شود] مگر به اذن او، و به [وسیله ی] ما زمین را نگه داشته تا اهلش را نلرزاند [که چنین نمی شود] مگر به اذن او، به ما باران فرو می فرستد و به ما رحمت را منتشر میسازد و برکات زمین را بیرون میآورد، و اگر در زمین حجّت ما نباشد زمین اهلش را فرو میبرد.»
سپس فرمودند: «از روزی که خداوند آدم را آفریده زمین از حجّت الهی خالی نبوده که یا ظاهر است و مشهود و یا غایب است و مستور، و تا روز قیامت نیز از حجّت الهی خالی نخواهد ماند و گرنه خداوند پرستش نمیشود.» (4)
نصر، خادم حضرت حسن عسکری (ع) و فرزند دردانه ی ایشان بود. او تعریف می کند که روزی به فرمان امام برایشان صندل سرخ بردند. حضرت مهدی (عج) به او فرمودند: «آیا مرا می شناسی.» نصر گفت: «آری، تو آقای من و فرزند سرورم هستی.» فرمود: «از این نپرسیدم.» گفت: «برایم تفسیر فرمای.» فرمود: «من خاتم اوصیا هستم و تنها به وسیله ی من بلا از خانواده و شیعیانم دفع می شود.» (5)
شیعه اید؛ مدیونید! خدا می داند چقدر بلا به خاطر گل روی آقا از سرمان گذشته است. دعا کنیم که همیشه سالم باشد، دشمنانش از میان بروند و در عوض اینهمه لطفی که به ما می کند، هرگز از ما نرنجد. دعا کنیم که قلب امان زمین و آسمان از دست کارهای ما در امان باشد.
دعای این هفته
«اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم»! کوتاه بود؟ مستحب است پس از نماز صبح صد مرتبه خوانده شود. (۶)
پی نوشت:
۱٫ شیخ صدوق، کمال الدین و اتمام النعمه، ج۱، ص ۲۰۷؛ به نقل از موسوی اصفهانی، محمد تقی، مکیال المکارم، ج ۱، ص ۱۴۱
۲٫ کفایة الاثر، ص ۲۹۲؛ به نقل از همان، ص ۱۴۰
۳٫ غایة المرام، ص ۲۵۷؛ به نقل از همان، ص ۱۴۱
۴٫ امالی شیخ صدوق، ص ۱۱۲؛ به نقل از همان.
۵٫ الخرایج، ص ۶۷؛ به نقل همان.
۶٫ منهاج العارفین، ص ۱۰۸؛ به نقل از عرض نیاز به درگاه بی نیاز، موسسه ی موعود عصر (عج)، ۱۳۸۸، ص ۶۵
پ.میعاد