
قال الفیّاض بن محمد بن عمر الطوسی سنه تسع و
خمسین و مائتین و قد بلغ التسعین: إنَّه شهد أبا الحسن علیّ بن موسى الرضا
علیه السلام فی یوم الغدیر و بحضرته جماعه من خاصّته قد احتبسهم للإفطار، و
قد قدّم إلى منازلهم الطعام و البرّ و الصِّلات و الکسوه حتى الخواتیم و
النعال، و قد غیّر من أحوالهم و أحوال حاشیته، و جُدِّدت لهم آله غیر الآله
التی جرى الرسم بابتذالها قبل یومه، و هو یذکر فضل الیوم و قدمه. فیّاض بن محمّد بن عمر طوسى در سال ۲۵۹ در سن نود سالگى گفت که: حضرت ابى الحسن على بن موسى الرضا علیه السّلام را در روز
غدیر
ملاقات نمود در حالیکه گروهى از خواص در محضر مبارکش بودند و آنها را براى
افطار نزد خود نگاه داشته بود و در عین حال- غذا و هدایا و لباس و حتى
انگشترى و کفش براى خانه هاى آنها فرستاده بود و وضع زندگى آنها را (از
حیث معیشت) تغییر داده بود و همچنین وابستگان و نزدیکان خود را از هر جهت
بوضع و صورت نوینى در آورده بود بطوریکه در کلیه شئون زندگى و آلات و ادوات
معمولى وضع جدید و نوینى بخود گرفته بودند که با روزهاى قبل فرق داشت و
آنحضرت فضیلت و سبقت این روز را براى آنها بیان می فرمود.(۱)
از فیاض طوسى نقل شده که گفت : به خدمت حضرت امام ابى الحسن على بن موسى الرضا صلوات اللَّه علیهما بودم در روز عید
غدیر خم و جمعى از خواص شیعه در خدمت آن حضرت بودند که ایشان را نگاه داشته بودند که شب با آن حضرت افطار کنند
و حضرت به خانه هاى آن جماعت طعام و پوشش حتى انگشترى و کفش فرستاده بودند
و آن جماعت را نیز خلعتها داده بودند با خدمتکاران و تغییر فروش و ظروف
مجلس نیز داده بودند وشروع فرمودند در فضیلت روز عید
غدیر.(۲)
۱-الغدیر فى الکتاب و السنه و الادب، ج۱، ص: ۵۳۳
۲-بحار الأنوار (ط – بیروت)، ج۹۴، ص: ۱۱۲
منبع : تاظهور