از مدینه تا غدیر خم

در نظر خردمندان ارج و ارزش هر چیز به نتیجه و ثمره ‏اى است که از آن به جا مى‏ ماند؛ لذا در گستره پهناور تاریخ و مسائل آن، مهم ‏ترین مطالبى که با توجه به ثمره‏ اش، داراى موقعیت ویژه ‏اى مى ‏باشد، قسمت‏ هایى است که پیدایش ادیان را نشان داده و مذاهب بر آن بنا شده و سرچشمه عقاید ملّت‏ ها و جمعیت ‏ها قرار گرفته؛ لذا این بخش تاریخ که مبدأ مقدسات ملت‏ هاست، به ابدیت راه پیدا کرده و هرگز تاریخ جهان آن را فراموش نمى ‏کند.

آیامیدانید امام رضا علیه السلام خود شخصا جشن عید غدیر بر پا می کردند؟

قال الفیّاض بن محمد بن عمر الطوسی سنه تسع و خمسین و مائتین و قد بلغ التسعین: إنَّه شهد أبا الحسن علیّ بن موسى الرضا علیه السلام فی یوم الغدیر و بحضرته جماعه من خاصّته قد احتبسهم للإفطار، و قد قدّم إلى منازلهم الطعام و البرّ و الصِّلات و الکسوه حتى الخواتیم و النعال، و قد غیّر من أحوالهم و أحوال حاشیته، و جُدِّدت لهم آله غیر الآله التی جرى الرسم بابتذالها قبل یومه، و هو یذکر فضل الیوم و قدمه.