نتایج آزار دادن حضرت زهرا(س) در کتب اهل سنت

حاکم نیشابوری در روایت صحیح نقل می‌کند که پیامبر فرمود :إنّ اللّه یغضب لغضبک، ویرضى لرضاک.خدای عالم با غضب تو ، غضبناک می‌شود و با رضایت تو راضی می‌شود .
المستدرک: ۳ / ۱۵۳ . حاکم بعد از نقل حدیث می‌گوید‌: ” هذا حدیث صحیح الإسناد ولم یخرجاه. ” .همچنین این روایت ، در این کتاب‌ها نقل شده است : مجمع الزوائد: ۹ / ۲۰۳، الآحاد والمثانی للضحاک: ۵ / ۳۶۳، الذریة الطاهرة النبویة للدولابی: ۱۱۹، المعجم الکبیر للطبرانی: ۱ / ۱۰۸، ۲۲ / ۴۰۱، نظم درر السمطین للزرندی الحنفی: ۱۷۸، الکامل لعبداللّه بن عدی: ۲ / ۳۵۱، تاریخ مدینة دمشق: ۳ / ۱۵۶، أسد الغابة:۵ / ۵۲۲، ذیل تاریخ بغداد: ۲ / ۱۴۰، ۲ / ۱۴۱ میزان الاعتدال :۲/ ۴۹۲، الإصابة: ۸ / ۲۶۵،۲۶۶، تهذیب التهذیب: ۲ / ۳۹۲، سبل الهدى والرشاد للصالحی الشامی: ۴۴/۱۱ .

در صحیح مسلم نیز نقل شده است که :
إِنَّمَا فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی یُؤْذِینِی مَا آذَاهَا .
فاطمه پارۀ تن من است ، هر کس او را اذیت کند ، مرا اذیت کرده است .
صحیح مسلم ۱۴۱/۷ ح ۶۲۰۲) کتاب فضائل الصحابة رضى الله تعالى عنهم، ب ۱۵ -باب فَضَائِلِ فَاطِمَةَ بِنْتِ النَّبِیِّ عَلَیْهَا الصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ، ولیس فیه قضیّة الخطبة.

فمن اغضبها ، فقد اغضبنی .

ابن حجر عسقلانی در فتح الباری نقل می‌کند که این روایت : « یُؤْذِینِی مَا آذَاهَا » نشانگر این است که غضب زهرا و ایذاء زهرا ، غضب و ایذاء نبی مکرم است . و غضب و ایذاء نبی مکرم هم کفر است ؛ پس ایذاء و غضب حضرت زهراء کفر است .

وفی الحدیث تحریم أذى من یتأذى النبی‏ صلی الله علیه و آله و سلم بتأذیه؛ لأنّ أذى النبی‏ حرام إتّفاقاً، قلیله وکثیره، وقد جزم بأنّه  یؤذیه ما یؤذی فاطمة، فکلّ من وقع منه فی حق فاطمة شئ فتأذّت به فهو یؤذی النبی بشهادة هذا الخبر الصحیح، ولا شئ أعظم فی إدخال الأذى علیها من قتل ولدها؛ ولهذا عرف بالاستقراء معاجلة من تعاطى ذلک بالعقوبة فی الدنیا، ولعذاب الآخرة أشدّ .
فتح الباری: ج‏۹ ص‏۲۷۰، باب ذبّ الرجل عن ابنته .
و در جای دیگر می‌گوید :

انّها تغضب ممّن سبّها، وقد سوّى بین غضبها وغضبه، ومن أغضبه یکفر .
فتح الباری :۷ / ۸۲ . وهکذا ورد فی فیض القدیر: ج‏۴ ص ۵۵۴

مناوی در فیض القدیر تعبیر می‌آورد به نقل از ابو نعیم و دیلمی ، بعد از حدیث « من آذاها فقد آذانی » که :

فعلیه لعنة اللّه مل‏ء السماء ومل‏ء الأرض وقد أذهب اللّه عنهم الرجس وطهرهم وشرفهم لیس لأنفسهم وإنّما اللّه الذی اجتباهم وکساهم حلة الشرف، فلا ینبغی لمسلم أن یذمّهم بما و قع منهم؛ فإن اللّه طهرهم ویعلم الذام لهم أن ذلک راجع إلیه .

فیض القدیر شرح الجامع الصغیر للمناوی: ۶ / ۲۴، ح ۸۲۶۷ .
هر کس حضرت زهرا را اذیت کند ، به اندازۀ فرا راه آسمان و زمین بر او لعنت باد .