اسوه عدالت >> ویژه نامه 19 رمضان | ضریت خوردن مولا امیرالمومنین

خورشید فروزان حیات امام علی علیه السلام ، در افق روز نوزدهم رمضان سال چهلم هجری در آسمان شهر کوفه به خون نشست و شمشیر مسموم نفاق و کین، فرق انسان عدالت گستری را شکافت که برترین خلق پس از رسول خدا صلی الله علیه و آله بود. آنان که می خواستند نور خدا را خاموش کنند، نمی دانستند که اراده الهی، بر مانایی علی علیه السلام استوار است و می بینیم که همچنان، کردار و گفتار امام مؤمنان، چراغ راه مردان خدا و حق جویان و یکتاپرستان جهان است.

داستان «غدیر عشق»

گفت کمربندها را ببندید. بسته‏ای، روزهاست که کمربندت را بسته‏ای و راه افتاده‏ای. میان ابرها هستی، روحت پرگشوده، روحت به دیار یار پر کشیده است. این تویی، عقیقی، داری اوج می‏گیری، وسط آسمانی، آسمانی صاف، صاف و روشن؛ به روشنی آنچه در دلت می‏گذرد. می‏دانی، می‏دانی که سزاوار چنین پروازی نیستی ولی باید پر

بکشی. کمربندت را بسته‏ای که پر بکشی.
دلت می‏خواهد از میان پنجره پرواز کنی و به سوی افقهای دوردست بال و پر بگشایی. آسمان را بشکافی، از میان ابرها بگذری، لذت وزش باد را در میان سلولهای بدنت حس کنی و لذت نزدیکتر شدن را. تو خواهی رسید، تو بر آستان معبود قدم خواهی گذاشت و از درون دل فریاد برخواهی آورد که «عقیق» را دریاب، او را دریاب.

یکم ذی الحجه پیوند دریای جمال فاطمی و جلال علوی

در نظام معرفتی عرفان، تناکح و زوجیت در همة مراتب کلی وجود محقق می‌شود. پیوند بین مظاهر جلال و جمال در همه گسترة هستی، از عالم ناسوت تا عالم لاهوت، ساری و جاری است و نکاح برحسب هریک از این عوالم، معنای خاصی همراه با ظهورات و ثمراتی، متناسب با آن عوالم پیدا می‌کند. تناکح دو وجود علوی و فاطمی، به عنوان مظاهر تامّ اسمای جلال و جمال، نورانی‌ترین نکاح در همة عوالم است و پیوند این دو دریا، به مصداق کریمه «مرج‌البحرین یلتقیان» والاترین ثمرات را تقدیم جهان هستی نموده است. این نوشتار، با تحلیلی عرفانی، به برخی از جزئیات در پیشینة ازدواج، خواستگاری و عقد این دو وجود مقدس توجه نموده و سپس به راز عقد آسمانی آن‌ها در زوجیت عام هستی پرداخته است.

عروج قبله >> ویژه نامه شهادت امام علی علیه السلام (رمضان 91 )

تهدمت و الله ارکان الهدى و انطمست اعلام التقى و انفصمت العروة الوثقى قتل ابن عم المصطفى ...

(نداى آسمانى)

على علیه السلام پس از خاتمه جنگ نهروان و بازگشت بکوفه در صدد حمله بشام بر آمد و حکام ایالات نیز در اجراى فرمان آنحضرت تا حد امکان به بسیج پرداخته و گروههاى تجهیز شده را بخدمت وى اعزام داشتند.

تا اواخر شعبان سال چهلم هجرى نیروهاى اعزامى از اطراف وارد کوفه شده و باردوگاه نخیله پیوستند،على علیه السلام گروههاى فراهم شده را سازمان رزمى داد و با کوشش شبانه روزى خود در مورد تأمین و تهیه کسرى ساز و برگ آنان اقدامات لازمه را بعمل آورد،فرماندهان و سرداران او هم که از رفتار و کردار معاویه و مخصوصا از نیرنگهاى عمرو عاص دل پر کینه داشتند در این کار مهم حضرتش را یارى نمودند و بالاخره در نیمه دوم ماه مبارک رمضان از سال چهلم هجرى على علیه السلام پس از ایراد یک خطابه غراء تمام سپاهیان خود را بهیجان آورده و آنها را براى حرکت بسوى شام آماده نمود ولى در این هنگام خامه تقدیر سرنوشت دیگرى را براى او نوشته و اجراى طرح وى را عقیم گردانید.