فرحه الزهرا (س) | ویژه نامه عیدالزهرا (سلام الله علیها) 1392 - 1435

Exclusive : به مناسب فرارسیدن عید غدیرثانی , عید الزهرا , عید الله اکبر , (عید عمر کشون) پایگاه فرهنگی مذهبی قائم المنتظر (عج) ویژه نامه ای تحت عنوان "فرحه الزهرا (س)" آماده کرده است.
برای مشاهده این ویژه نامه بر روی ادامه مطلب کلیک کنید.
 

عید الله الاکبر، روز اکمال دین و اتمام نعمت

دوشنبه هجدهم ذی‌الحجّة سال دهم هجری قمری، 29 اسفند سال دهم هجری شمسی، هجدهم مارس سال 632 میلادی

نزدیک ظهر روز دوشنبه، به مجرّد ورود کاروان بزرگ پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به منطقة "غدیرخم”، آن حضرت مسیر حرکت خود را به طرف راست جادّه و به سمت غدیر تغییر می‌دهند.

«هان ای مردم! دعوت خدا را اجابت کنید. من پیام آور خدایم.»

این یعنی که هنگام ابلاغ پیام مهمّی فرا رسیده است. لذا فرمان می‌رسد تا منادی ندا کند: "همه بایستند! آن‌ها که پیش رفته‌اند بازگردند وآنان که پشت سرند ، خود را سریع تر برسانند... آهسته آهسته همة جمعیّت در محلّ از پیش تعیین شده جمع می‌گردند. هم چنین از حاضران خواسته می‌شود تا کسی زیر درختان کهن سالی که در آن جا هست نرود و آن مکان برای برپایی جای گاه سخن رانی خالی بماند.

غدیر؛ برترین عید

روز غدیر در واقع عید آل محمد علیهم السلام و روز جشن اهل بیت است، و به همین جهت تأکید خاصى از سوى ائمه علیهم السلام بر جشن گرفتن و اظهار سرور و شادى در این روز وارد شده است.

شخصى یهودى که در مجلس عمر حاضر بود گفت: اگر آیه ى 'الْیَوْمَ اَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ...' "که در روز غدیر نازل شده" در امت ما نازل شده بود ما روز نزول آن را عید مى گرفتیم! [ الغدیر: ج 1 ص 283. عوالم: ج 3:15 ص 115 و 303. ]

تنها یک روز به عید الله الاکبر باقی است

یک‌شنبه هفدهم ذی‌الحجّة سال دهم هجری قمری، 28 اسفند سال دهم هجری شمسی، هفدهم مارس 632 میلادی

کاروان بزرگ غدیر به همراهی وجود مقدّس پنج نور پاک، پیامبر، امیرالمومنین، حضرت زهرا، امام حسن و امام حسین علیهم السلام- که این کاروان را بر افلاکیان شرف می‌بخشد- پس از گذشتن از "عُسفان” به "قُدَید” رسیده است و اینک تا "جحفه” که "غدیرخم” کنار آن قرار دارد، راهی باقی نیست.

آن چه در غدیر برای مردم بیان می‌شود بزرگ ترین پیام اسلام، یعنی ولایت اهل بیت علیهم السلام می‌باشد که اهمیّت آن از هر اصل دیگری در اسلام برتر است. نماز که خود ستون دین است، به هنگام سفر، کوتاه و شکسته خوانده می‌شود و در حالاتی، ساقط است یا روزه بر کهن‌سالان و بیماران و مسافران حرام شمرده شده است؛ اما ولایت بر هر زن و مرد، پیر و جوان، کوچک و بزرگ…. واجب است و تخلّف از آن در هیچ هنگامی جایز نیست. غدیر خود حکایتِ متخلّف از ولایت را چنین گزارش می‌کند: