از دیدگاه امام صادق(ع) مجتهد جامع شرایط باید چه ویژگی هایی داشته باشد و مردم باید از چه کسی تقلید نمایند؟

امام حسن عسکری از امام صادق(ع) نقل می کند: بین عوام ما و علمای ما و عوام یهود و علمای یهود، از جهتی شباهت و از جهتی فرق است. اما شباهت آنها: همانا خداوند عوام ما را به خاطر تقلید از علمایشان مذمت فرموده است، همان طور که عوام آنها را مذمّت فرموده است … پس اگر کسی از فقها، بازدارندۀ نفسش و حافظ بر دینش و مخالف هوا و هوسش و مطیع امر مولایش بود، پس اگر عوام بخواهند، می توانند تقلیدش کنند. منظور از این حدیث چیست؟ و چگونه ممکن است که امام حسن عسکری(ع) از امام صادق(ع) حدیثی نقل نماید؟ و آیا می توان طبق این حدیث گفت که تقلید فقط بر عوام واجب است؟ 

شهادت امام جعفر صادق علیه السلام / ۲۵ شوال

سال ۱۴۸ هجری قمری: شهادت امام جعفر صادق علیه السلام

ابوعبدالله، جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب علیه السلام، معروف به “صادق آل محمد”، امام ششم شیعیان است، که پس از شهادت پدرش امام محمد باقر علیه السلام، در هفتم ذی الحجه سال ۱۱۴ قمری، بنا به وصیت مستقیم پدر ارجمندش به مقام منیع امامت نایل آمد.

میلاد مسعودش، مصادف بود با روز جمعه به هنگام طلوع فجر و به قولی روز دوشنبه هفدهم ربیع الاول سال ۸۰ هجری قمری، در مدینه منوره.(۱)

مادر بزرگوارش، فاطمه بنت قاسم بن محمد بن ابی بکر، مکنی به “اُم فروه” بود. 

مناظره ای بین امام صادق (ع) و ابوحنیفه

مناظره ای بین امام صادق (علیه السلام) و ابوحنیفه

روزى ابو حنیفه – یکى از پیشوایان و رهبران اهل سنّت – به همراه عدّه اى از دوستانش به مجلس امام جعفر صادق علیه السلام وارد شد و اظهار داشت :
یابن رسول اللّه ! فرزندت ، موسى کاظم علیه السلام را دیدم که مشغول نماز بود و مردم از جلوى او رفت و آمد مى کردند؛ و او آن ها را نهى نمى کرد، با این که این رفت وآمدها مانع معنویّت مى باشد؟!
امام صادق علیه السلام فرزند خود موسى کاظم علیه السلام را احضار نمود و فرمود: ابو حنیفه چنین مى گوید که در حال نماز بودى و مردم از جلوى تو رفت و آمد مى کرده اند و مانع آن ها نمى شدى ؟