خورشید درخشان جواد الائمه (ع)

خورشید درخشان جواد الائمه علیه السلام

سن مبارک امام رضا علیه‌السلام به چهل و هفت سال رسیده بود و عقربه تاریخ، سال 195 هجری را نشانه می‌رفت ولی هنوز امام نهم متولد نشده بود. مسئله جانشینی امام رضا علیه‌ السلام اصحاب و شیعیان حضرت رضا علیه‌السلام را متاثر کرده بود. این اندوه زمانی به فزونی رفت که فرقه واقفیه که بنا به دلایل مادی و تصرف سهم امام و عدم بازگرداندن آن به حضرت رضا علیه‌ السلام، قائل به غیبت امام کاظم علیه‌ السلام شده بودند، و در تبلیغات خویش نداشتن فرزند پسر از سوی امام رضا علیه‌السلام را دلیل بر ادعای موهوم خود می‌دانستند؛ تا جایی که یکی از همین افراد در نامه‌ ای خطاب به حضرت رضا علیه‌ السلام نوشت:

از هند جگر خوار تا خوردن قلب یک سرباز (+18)

یکی از عجیب ترین حوادث تاریخ اسلام در زمان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم، خورده شدن جگر "حمزه" عموی پیامبر توسط "هند" همسر أبوسفیان بوده است.

هند که پدر و برادرش توسط حمزه به هلاکت رسیدند، کینه ای شدید از عموی پیامبر در دل داشت از همین رو با پاره کردن شکم وی خوردن جگرش، خواست انتقام خون پدر و برادرش را گرفته باشد.
این در حالی است که از سوی دیگر‌ تروریست های سوریه تاکنون بارها و بارها خود را فرزندان أبوسفیان،‌ یزید و بنی أمیه معرفی کرده اند.

عزاداری برای زهرا (س) به اعتبار نظام لطمه وارد می کند!!!!

به گزارش شیعه آنلاین،‌ علما و مراجع عظام تقلید همواره در موضوع "وحدت" بر این نکته تأکید داشته اند که "وحدت میان مذاهب اسلامی" به معنی زیر پا گذاشتن اعتقادات و گذشتن از حد و حدود و خط قرمزهای مذهبی نیست بلکه اجتناب از عوامل و رفتارهای تفرقه انگیز است.
اما در این میان برخی افراد – که متأسفانه فریب کرسی و پست و مقام را می خورند – در بحث وحدت، پا را از گلیم خود فراتر گذاشته و به اصطلاح "کاسه داغ تر از آش" می شوند.
در این تصویر نامه شیخ "محمدعلی تسخیری"‌ رئیس سابق مجمع تقریب مذاهب دیده می شود که آن را در تاریخ 12/3/82 و در آستانه أیام فاطمه خطاب به "علی لاریجانی" رئیس وقت صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران نوشته است.

خورشید هدایت / ویژه نامه شهادت امام هادی (علیه السلام) 1392

امام ابوالحسن علی النقی الهادی علیه السلام در نیمه ذی حجه سال 212 هجری، در اطراف مدینه، در محلی موسوم به «صَریّا» چشم به جهان گشود. امام هادی علیه السلام در سال 220 هجری، در هشت سالگی، بعد از شهادت پدر بزرگوارش امام جواد علیه السلام به امامت رسید. مدت هدایت و امامت آن حضرت، 33 سال بود و در 41 سالگی، در سوم رجب سال 254 هجری در شهر سامرا بر اثر زهری که با دسیسه مُعتز، سیزدهمین خلیفه عباسی به ایشان خورانده شد، مسموم گردید و به شهادت رسید. مشهورترین القاب آن بزرگوار، نقی و هادی است و کنیه آن حضرت، ابوالحسن بود.