سید الساجدین / ویژه نامه میلاد امام سجاد علیه السلام

امام سجاد علیه السلام وارث معارف انبیاء و زینت دل اولیای خدا است. دوره امامت امام سجاد علیه السلام مصادف با اوج دنیا گرایی در جامعه آن روزگار بود. در این دوره غفلت و دنیا گرایی، گریبان جامعه را چنان گرفته بود که دین و معنویت در قربت قرار داشت و تمام تلاش حاکمان بنی امیه در بازگرداندن معیارهای ناپسند عصر جاهلیت خلاصه می شد.

آری، در این عصر، جاهلیتی که با ظهور رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم، مقهور ارزش های الهی شده بود، بار دیگر با تمام توان به میدان آمده و در مقابل قرآن و معنویت صف آرایی کرده بود.

امام سجاد علیه السلام به منظور مقابله با موج دنیا گرایی و جلوگیری از گسترش معیارهای عصر جاهلیت، منادی معنویت در میان جامعه اسلامی شدند و با گفتار و رفتار خویش مردم را دعوت به خدا و معنویت کردند

سیره امام سجاد علیه السلام در آن روزگار غربت قرآن و معنویت چنان بود که گویی تمام معنویت در وجود مقدسش خلاصه شده و گفتارهای متعالیش آینه ای بود که معارف قرآن را در جامعه منعکس می کرد.

رفتار امام در آن روزگار بسان ابری بود که باران معنویت بر جامعه می بارید و گفتارش بذر حقیقت در مزرعه دل های مشتاقی بود که از غربت ارزش های الهی در جامعه می نالیدند.

هر رفتاری که از وجود مقدّس امام سجاد علیه السلام تجلّی می کرد، کتاب معرفتی بود که مردم را به معنویت دعوت می نمود و رفتار صحیح اسلامی را به آن ها می آموخت.

یکی از وجوه بارز سیره امام، عشق و شور آن بزرگوار به عبادت و پرستش خداوند متعال بود. در آن زمان که حاکمان اموی، دنیاپرستی را در مقابل خدا پرستی تبلیغ می کردند، امام زین العابدین علیه السلام با سیر در عمق دریای عبادت و ریاضت، اصل اساسی خدا محوری را به مردم می آموختند و شکوه زیبایی پرستش خدای یگانه را نمایان می کردند.

امام در عبادت خداوند به مرتبه ای رسیده بودند که در میان مردم به القابی همچون سیدالعابدین، سید الساجدین و زین العابدین شهرت داشتند نقل کرده اند آن امام بزرگ هر شبانه روز، هزار رکعت نماز می خواند و اکثر شب ها تا طلوع صبح، به عبادت خداوند متعال مشغول بودند و روزها را با روزه سپری می کردند. خدمتکار امام نقل کرده است: «هرگز شب ها برای امام رختخوابی نگستردم و روزها برایش غذایی تهیه نکردم زیرا آن بزرگوار شب ها را به عبادت و روزها را به روزه می گذراند.»

امام سجاد علیه السلام بسیاری از شب ها را با حال نیایش، طواف و نماز سپری می کردند و در خلوت شب در برابر عظمت خالق یکتا زار می گریستند. عبادت مداوم حضرت زین العابدین برخی از یاران امام را نسبت به جان شریفش بیمناک کرده بود و آن ها به امام عرض می کردند که ای فرزند رسول خدا، خود را با عبادت هلاک مکن!

امام در پاسخ به این افراد، لزوم سپاسگزاری از خداوند را به خاطر نعمت ها پیش کشیده و می فرمودند: آیا بنده سپاسگزار خداوند نباشم؟

مردم که شدت عبادت امام را می نگریستند متأثر می شدند و می آموختند که در برابر نعمت های خداوند باید شکرگزار باشند و با عبادت خویش از خطرات دنیاگرایی که بیماری مهلک آن عصر بود بپرهیزند. علاوه بر این، امام زین العابدین علیه السلام با گفتارهای الهی خویش مردم را دعوت به خدا می کردند و به مؤمنان هشدار می دادند که مبادا دنیاطلبی دلدادگان دنیا شما را نیز بفریبد و از خدا و اعمال خیر بازتان دارد.

امام با ذکر شواهد تاریخی به مردم می آموختند دنیاگرایی سرانجام خوشی ندارد و آرایش های دنیایی انسان را به سرمنزل مقصود نمی رساند، پس باید به خدا و اعمال نیک اندیشید و از سرگذشت دنیاطلبانی که پیش از این به تعیّنات دنیایی دست یافته بودند، عبرت گرفت.

به هر حال، روش های الهی امام سجاد(ع) سبب شده بود که زشتی های حکومت امویان بیش از گذشته آشکار شود. به همین دلیل، امویان نتوانستند امام را تحمّل کنند. در حقیقت امویان حس کردند امام سجاد(ع) با رفتار و گفتار الهی خویش پیام عاشورای حسینی را به خوبی در جامعه منتشر می کنند و اگر این روش ادامه یابد، به زودی روزگار ذلّت امویان فرا می رسد.

سالروز ولادت امام زین العابدین و سید الساجدین علیه السلام را به همه پیروان راهش تبریک می گوییم.